Gdzie zimuje stonka?

Gdzie zimuje stonka?

Stonka ziemniaczana (Leptinotarsa decemlineata) to szkodnik, który wyrządza poważne szkody w uprawach ziemniaków. Jest to gatunek owada o dużej zdolności przetrwania, który potrafi adaptować się do różnych warunków środowiskowych. Kluczowym etapem w jej cyklu życiowym jest zimowanie, które pozwala przetrwać trudne warunki zimowe i wiosną wrócić do intensywnej aktywności. Co robi stonka ziemniaczana?

Proces zimowania stonki

Stonka ziemniaczana zimuje w formie dorosłego owada (imago), gdy temperatura zaczyna spadać, a pożywienie staje się mniej dostępne. Proces zimowania przebiega w następujących etapach:

  • Wybór miejsca do zimowania

    Stonka zimuje w glebie, zakopując się na głębokość od 20 do 30 centymetrów. Najczęściej wybiera miejsca w pobliżu upraw ziemniaków, gdzie miała dostęp do pokarmu w sezonie wegetacyjnym. Owad szuka ochrony w glebach o luźnej strukturze, które łatwiej przekopać.

  • Przetrwanie niskich temperatur

    Stonka ziemniaczana ma zdolność do przetrwania zimowych mrozów. Owad w stanie spoczynku metabolicznego może przetrwać nawet niskie temperatury. Kluczowe dla jej przetrwania jest głębokość zakopania oraz stopień ochrony, jaki zapewnia gleba.

Cykl życia stonki ziemniaczanej

Stonka ziemniaczana przechodzi kilka faz w swoim cyklu życiowym. Po zimie, kiedy temperatura gleby wzrasta, stonka wychodzi na powierzchnię, gotowa do rozmnażania i żerowania. W sezonie wiosennym samice składają jaja na spodzie liści ziemniaka, a larwy stają się najbardziej żarłocznymi szkodnikami upraw.

Jak zapobiegać inwazji stonki?

Aby ograniczyć inwazje stonki ziemniaczanej, warto wdrożyć różne działania prewencyjne. Należy pamiętać o:

  • Regularnym monitorowaniu upraw

    Wczesne wykrywanie stonki w sezonie wegetacyjnym jest kluczowe, aby zareagować na czas i zminimalizować szkody.

  • Głębokiej orce jesiennej

    Przeprowadzanie głębokiej orki po zbiorach ziemniaków może pomóc w zniszczeniu zimujących owadów poprzez ich odsłonięcie na działanie zimowych mrozów.

  • Stosowanie naturalnych wrogów

    Wprowadzenie naturalnych wrogów stonki, takich jak pasożytnicze nicienie czy biedronki, może ograniczyć liczebność populacji szkodników. Co zjada stonkę?

Czytaj też  Zbieranie deszczówki. Czy to się opłaca?

Podsumowanie

Stonka ziemniaczana to owad, który skutecznie przystosował się do przetrwania trudnych warunków zimowych. Zimując w glebie, potrafi przeżyć niskie temperatury i wiosną ponownie atakuje uprawy ziemniaków. Odpowiednie działania, takie jak orka jesienna oraz monitorowanie upraw, mogą pomóc w ograniczeniu populacji tego szkodnika. Warto inwestować w metody ochrony roślin, aby zapobiec szkodom, jakie stonka może wyrządzić w sezonie wegetacyjnym.

Udostępnij ten artykuł